RIDGID NaviTrack II - Manual (Page 332)

NaviTrack® II
22
Maksymalne wykorzystanie
możliwości lokalizatora NaviTrack® II
Podstawowych funkcji lokalizatora NaviTrack® II można nauczyć
się szybko. Lecz przyrząd jest zaopatrzony także w funkcje zaa-
wansowane, które umożliwiają znacznie łatwiej ustalać położenie
obiektów w trudnych warunkach, jeżeli operator rozumie infor-
macje przekazywane przez nie.
Więcej o lokalizowaniu informacyjnym
Normalny kształt pola wokół długiego przewodnika, takiego
jak rura lub kabel, jest kołowy. Znajdując się nad środkiem pola
kołowego, spodziewamy się następujących wskaźników:
•
maksymalna moc sygnału
•
maksymalny sygnał bliskości (tryb Lokalizowanie linii)
•
wyśrodkowane linie przebiegu
•
uzasadnione i konsekwentne wskazania głębokości
•
wysokość tonu i głośność dźwięku zwiększają się aż do
osiągnięcia wartości maksymalnych nad linią.
Doświadczony operator uczy się “widzieć” sytuację pod ziemią
wiedząc, jak różne elementy informacyjne podawane przez
NaviTrack® II zależą wzajemnie od siebie. O ile zwykłe i proste
zlokalizowanie pola kołowego jest szybkie i łatwe, to ustalenie
położenia linii, która przebiega w sąsiedztwie innych dużych
przewodników, takich jak linie energetyczne, linie telefoniczne,
sieć gazowa, czy nawet zakopany złom metalowy, może
prowadzić do pytań, na które można udzielić prawidłowej
odpowiedzi tylko wtedy, jeśli zostaną uwzględnione wszystkie
dostępne informacje.
Porównując moc sygnału, kąt, sygnał bliskości, linie śledzenia
sygnału oraz głębokość, operator może zorientować się, które
pole jest polem zniekształconym. Konfrontowanie informacji
uzyskanych w terenie z wyuczoną wiedzą o ziemi, zwrócenie
uwagi na położenia transformatorów, mierników, skrzynek połąc-
zeniowych, otworów włazowych oraz innych wskaźników może
pomóc w zrozumieniu, co powoduje zniekształcenie pola. Ważne
jest, aby pamiętać, zwłaszcza w złożonych przypadkach, że jedyną
gwarancją prawidłowego ustalenia położenia konkretnej linii lub
rury jest rzeczywista inspekcja, na przykład z wykorzystaniem
otworu w ziemi.
Połączone lub złożone pola będą generować różne wskazania na
lokalizatorze NaviTrack® II, co pokaże bieżącą sytuację.
•
niezgodność linii przebiegu
•
niekonsekwentny lub nierealny sygnał głębokości
•
zmienne, przypadkowe wskazania (powodowane również
przez bardzo słaby sygnał)
•
niekonsekwentny sygnał bliskości (tryb Lokalizowanie linii)
•
maksymalizowanie mocy sygnału po jednej stronie
przewodnika
Uwagi dotyczące dokładności
Pomiary głębokości, bliskości oraz mocy sygnału zależą od
odbierania silnego sygnału przez lokalizator NaviTrack® II. Należy
pamiętać, że NaviTrack® II jest wykorzystywany na powierzchni
gruntu do wykrywania pól elektromagnetycznych emitowanych
przez podziemne linie (takie przewodniki elektryczności jak
metalowe przewody i rury) lub sondy (urządzenia o aktywnej
transmisji). Kiedy pola są proste i niezniekształcone, wtedy
informacje uzyskiwane w oparciu o wykrywane pola są repre-
zentacyjne dla obiektów znajdujących się pod ziemią.
Jeśli te pola są zniekształcone lub występuje wiele odziałujących
wzajemnie pól, będzie to przyczyną niedokładności lokalizacji
obiektów przez NaviTrack® II. Lokalizowanie nie jest nauką ścisłą.
Wymaga ono od operatora stosowania własnej oceny sytuacji oraz
wyszukiwania wszystkich informacji poza wskazaniami przyrządu.
Lokalizator NaviTrack® II przekazuje użytkownikowi informacje,
lecz do użytkownika należy prawidłowa ich interpretacja. Żaden
producent lokalizatorów nie będzie wysuwał żądania, że operator
powinien stosować wyłącznie do informacji przekazywanych
przez przyrząd. Rozsądny operator traktuje uzyskiwane informacje
jako częściowe rozwiązanie problemu lokalizowania obiektu
i łączy je ze znajomością środowiska, sposobów postępowania
w dziedzinie sieci użyteczności, obserwacją wizualną oraz
znajomością przyrządu, aby dojść do wniosków opierających się
na tych informacjach.
Nie należy zakładać uzyskania dokładności lokalizowania w pe-
wnych warunkach:
•
Kiedy występują inne linie lub sieci użyteczności.
“Upust” generuje zniekształcone pola i będzie powodować
iluminowanie innych linii niż linia namierzana. Gdy jest to
możliwe, należy stosować niższe częstotliwości oraz elimi-
nować wszelkie połączenia pomiędzy tymi dwiema liniami.
Rysunek 37: Upust
•
Gdy na linii występują trójniki, kolana rurowe lub rozga-
łęzienia. Kiedy posuwając się za czystym sygnałem nagle
staje się on niejednoznaczny, należy spróbować przeszukać
okrąg około 5-6 m wokół ostatniego znanego punktu, aby
sprawdzić, czy sygnał ponownie podniesie się. W ten sposób
można odkryć odgałęzienie, połączenie lub jakąś inną zmianę
na linii. Należy być czujnym na “podział możliwości” lub nagłe
zmiany kierunku namierzanej sieci użyteczności.