Levenhuk Skyline 130x900 EQ Telescope - Manual (Page 31)

Montaż EQ2 posiada również pokrętła regulacji w osi rektascensji (kąt godzinny) oraz pokrętła regulacji
w osi deklinacji dla obserwacji prowadzonych przy ustawieniu na Gwiazdę Polarną. W celu wprowadzenia
znacznych zmian kierunku poluzować pokrętła blokujące. Po zablokowaniu pokręteł blokujących za pomocą
pokręteł mikroruchów przeprowadzić precyzyjną regulację. Do ustawiania w pionie służy specjalna skala.
Umożliwia ustawienie teleskopu na Gwiazdę Polarną na bieżącej szerokości geograficznej.
Soczewka Barlowa
Soczewka Barlowa zwiększa powiększenie okularu, ograniczając jednocześnie pole widzenia. Rozszerza ona
stożek skupionego światła przed dotarciem do ogniska, dzięki czemu ogniskowa teleskopu ulegnie wydłuże-
niu w stosunku do okularu. Oprócz zwiększania powiększenia soczewka Barlowa pomaga zwiększyć oddale-
nie źrenicy wyjściowej oraz zredukować aberrację sferyczną okularu. Z tego powodu korzystanie z soczewki
Barlowa i drugiej soczewki często pozwala uzyskać lepsze rezultaty niż przy korzystaniu z jednej soczewki
o tym samym powiększeniu. Najważniejszą zaleta soczewki Barlowa jest możliwość podwojenia liczby posi-
adanych okularów. 10
Ustawianie ostrości
Powoli obrócić pokrętła regulacyjne znajdujące się pod tubusem ogniskującym aż do wyostrzenia obrazu w
okularze. Ze względu na niewielkie wahania temperatury, wygięcia itp. zazwyczaj należy nieznacznie wy-
regulować ostrość obrazu. Sytuacja taka dotyczy często teleskopów o niskiej liczbie przysłony, szczególnie
jeżeli ich temperatura nie jest jeszcze zgodna z temperaturą na zewnątrz. Zmiana ostrości jest konieczna
niemal zawsze w przypadku wymiany okularu czy dodawania lub zmiany soczewki Barlowa. 11
Ustawienie na Gwiazdę Polarną
Aby obserwacja obiektów astronomicznych była możliwa, konieczne jest wyrównanie montażu. Oznacza to
konieczność przechylenia głowicy tak, aby skierowana była na północny (lub południowy) biegun niebieski.
Dla osób zamieszkujących półkulę północną zadanie to jest łatwiejsze, ponieważ jasna Gwiazda Polarna
znajduje się blisko północnego bieguna niebieskiego. W przypadku standardowych obserwacji wystarczy
jedynie częściowe wyregulowanie ustawienia na Gwiazdę Polarną. Przed rozpoczęciem obserwacji należy
upewnić się, że montaż paralaktyczny jest odpowiednio wyrównany oraz że celownica jest ustawiona równo
względem teleskopu.
Na mapie odszukać bieżącą szerokość geograficzną. Do tego celu można wykorzystać mapy drogowe. Nas-
tępnie na bocznej stronie głowicy montażu należy zlokalizować skalę o zakresie 0 – 90°. Poluzować zaczep
montażu, lekko obracając uchwyt blokady w lewo. Śruba radełkowana znajdująca się pod głowicą montażu
sprawia, że następuje przesunięcie płytki zaczepowej i zmiana kąta. Obracać pokrętło aż do momentu, w
którym wskazówka na skali szerokości geograficznej wskaże bieżącą szerokość geograficzną.
Poluzować pokrętło blokujące w osi deklinacji i obrócić teleskop aż do momentu, w którym wskazówka na
tarczy wskaże 90°. Dokręcić z powrotem pokrętło blokujące w osi deklinacji. Poluzować pokrętło blokujące
teleskop w poziomie i przesunąć montaż tak, aby oś rektascensji była skierowana na Gwiazdę Polarną. Za
pomocą pokręteł regulacji w poziomie nad oznaczeniem „N” wyregulować dokładnie ustawienie w poziomie
(jeśli to konieczne). W celu dokładniejszego ustawienia spojrzeć przez celownicę i za pomocą pokręteł regu-
lacji w poziomie i regulacji szerokości geograficznej ustawić krzyżyk na Gwieździe Polarnej.
Po chwili obiekt docelowy zacznie przesuwać się w kierunku północnym lub południowym, zależnie od
ustawienia bieguna względem Gwiazdy Polarnej. Aby obserwowany obiekt znajdował się w centralnej części
pola widzenia, użyć tylko pokrętła mikroruchów w osi rektascensji.
Po ustawieniu teleskopu na gwiazdę polarną podczas obserwacji nie należy zmieniać ustawień w poziomie i
szerokości geograficznej montażu ani zmieniać położenia statywu. Do utrzymywania obiektu w polu widzenia
wystarczy regulacja względem osi rektascensji i deklinacji.
Osoby przebywające na półkuli południowej muszą ustawić montaż na południowy biegun niebieski, wyko-
rzystując do jego zlokalizowania układ gwiazd. Wynika to z braku jasnych gwiazd. Najbliższą gwiazdą jest
słabo widoczna (wielkość 5,5) Sigma Octantis, która znajduje się w odległości jednego stopnia. Obiekty
pomagające w zlokalizowaniu południowego bieguna niebieskiego to α i β Crucis (w gwiazdozbiorze Krzyż
Południa) oraz obiekt ustawiony pod kątem prostym do linii łączącej α i β Centauri.
12
13
9
Śledzenie obiektów astronomicznych
Podczas prowadzenia obserwacji za pomocą teleskopu obiekty astronomiczne wydają się powoli przesuwać
w polu widzenia. Jeżeli montaż jest prawidłowo ustawiony na Gwiazdę Polarną, wystarczy obrócić pokrętło
mikroruchów w rektascensji, aby śledzić poruszające się obiekty. Do automatycznego śledzenia obiektów
astronomicznych i likwidacji efektu poruszających się obiektów może służyć opcjonalny silnik rektascensji.
Jeżeli jednak obiekt nie jest zbyt jasny, możliwe jest korzystanie z tarcz ze współrzędnymi na montażu
paralaktycznym. Tarcze ze współrzędnymi pomagają w lokalizowaniu obiektów astronomicznych, których
współrzędne zostały wyznaczone na podstawie map nieba.